Όπως είναι γνωστό ,η τερηδόνα είναι η πιο συχνή οδοντική νόσος και εκδηλώνεται με τη φθορά της αδαμαντίνης των δοντιών. Η φθορά αυτή οφείλεται στις εκκρίσεις των βακτηρίων που υπάρχουν φυσιολογικά στη στοματική κοιλότητα και τρέφονται κυρίως με υδατάνθρακες. Έτσι λοιπόν ζάχαρη, που είναι υδατάνθρακας, προκαλεί την παραγωγή εκκρίσεων οι οποίες έχουν όξινο χαρακτήρα, που αν παραχθούν πάνω από ένα όριο, δημιουργούν πτώση του pH στην στοματική κοιλότητα, με αποτέλεσμα την πρόκληση απασβέστωσης και φθορά στους οδοντικούς ιστούς.
Φυσιολογικά ο οργανισμός προστατεύεται, αφενός με την ανθεκτικότητα των δοντιών αλλά και με το σάλιο που με την αλκαλικότητά του, εξουδετερώνει τη δράση αυτών των οξέων. Όσο όμως εμείς κρατάμε παρατεταμένα στο στόμα μας μια καραμέλα ή πίνουμε αρκετή ώρα έναν καφέ, τσάι ή αναψυκτικό, παρατείνουμε την παραγωγή οξέων δημιουργώντας εχθρικό περιβάλλον για τα δόντια.
Για να αποφύγουμε επομένως τις αρνητικές συνέπειες της ζάχαρης, να πίνουμε πιο γρήγορα τα ροφήματά μας, να τους βάζουμε λιγότερη ζάχαρη και να πλένουμε τακτικά τα δόντια μας,,ιδιαίτερα μετά από ζαχαρούχα γεύματα.
Καλύτερα βέβαια είναι να αποφεύγουμε τη ζάχαρη γιατί έχει διαπιστωθεί ότι έχει αρνητικές συνέπειες όχι μόνο στα δόντια, αλλά στο καρδιαγγειακό, την παχυσαρκία, το σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ και όχι μόνο.
Για να αποφύγουμε επομένως τις αρνητικές συνέπειες της ζάχαρης, να πίνουμε πιο γρήγορα τα ροφήματά μας, να τους βάζουμε λιγότερη ζάχαρη και να πλένουμε τακτικά τα δόντια μας,,ιδιαίτερα μετά από ζαχαρούχα γεύματα.
Καλύτερα βέβαια είναι να αποφεύγουμε τη ζάχαρη γιατί έχει διαπιστωθεί ότι έχει αρνητικές συνέπειες όχι μόνο στα δόντια, αλλά στο καρδιαγγειακό, την παχυσαρκία, το σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ και όχι μόνο.
Υπάρχουν όμως και τα γλυκαντικά υποκατάστατα ζάχαρης, που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, αλλά και αυτά με μέτρο γιατί δεν ξέρουμε την συνολική τους δράση στον οργανισμό.
Από τα φυσικά γλυκαντικά το κυριότερο είναι η φρουκτόζη και χρησιμοποιείται στα ροφήματα επειδή αντέχει στο βράσιμο, αλλά φαίνεται ότι η αυξημένη κατανάλωσή της, μπορεί να ανεβάσει τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων στο αίμα. Η στέβια είναι επίσης ένα φυσικό γλυκαντικό το οποίο βρίσκεται σε δοκιμαστική καλλιέργεια και προορίζεται για αναψυκτικά διαίτης.
Από τα φυσικά γλυκαντικά το κυριότερο είναι η φρουκτόζη και χρησιμοποιείται στα ροφήματα επειδή αντέχει στο βράσιμο, αλλά φαίνεται ότι η αυξημένη κατανάλωσή της, μπορεί να ανεβάσει τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων στο αίμα. Η στέβια είναι επίσης ένα φυσικό γλυκαντικό το οποίο βρίσκεται σε δοκιμαστική καλλιέργεια και προορίζεται για αναψυκτικά διαίτης.
Από τα τεχνητά γλυκαντικά ξεχωρίζουν η Ασπαρτάμη E951, το ακεσουλφαμικό κάλιο E950, η Σακχαρίνη E954 και η νεοτάμη που είναι 7.000-13.000 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη. Αυτά χρησιμοποιούνται κυρίως στη βιομηχανία τροφίμων. Έχει αναφερθεί όμως, ότι η κατανάλωσή τους σε μεγάλες ποσότητες, έχει δυσμενείς επιπτώσεις στον οργανισμό.
Γιώργος Ανδρίτσος, φοιτητής Οδοντιατρικής Σχολής Αθηνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου