Η λοιμώδης μονοπυρήνωση πλήττει κυρίως τους νέους και είναι γνωστή σαν «ασθένεια του φιλιού». Η ονομασία αυτή προκύπτει από το γεγονός πως ο ιός Epstein Barr που προκαλεί την λοιμώδη μονοπυρήνωση μεταδίδεται με το σάλιο.
Γι αυτό άλλωστε η λοιμώδης μονοπυρήνωση μεταδίδεται με τα φιλιά και την κοινή χρήση ποτηριών, κάτι που κάνει συχνά η νεολαία όταν διασκεδάζει σε μπαρ τα βράδια. Αν κάποιος πιεί από το ποτήρι ενός ασθενή είναι πολύ πιθανό να κολλήσει λοιμώδη μονοπυρήνωση.
Η περίοδος επώασης του ιού της λοιμώδους μονοπυρήνωσης διαρκεί από 4 έως 8 εβδομάδες και ο ασθενής με λοιμώδη μονοπυρήνωση μπορεί να μολύνει και άλλα άτομα πριν εμφανίσει τα πρώτα συμπτώματα. Τα προειδοποιητικά συμπτώματα της λοιμώδους μονοπυρήνωσης περιλαμβάνουν καταβολή, φαρυγγαλγία (πόνος στο λαιμό), δυσκολία στην κατάποση και λεμφαδενίτιδα (διόγκωση των λεμφαδένων).
Σε μικρότερο ποσοστό εμφανίζονται κεφαλαλγίες και δερματικά εξανθήματα διάχυτα στο σώμα. Η κλινική πρακτική και η εμπειρία επιβεβαιώνουν ότι τα συμπτώματα της λοιμώδους μονοπυρήνωσης εμφανίζονται κυρίως σε άτομα κάτω των 35 ετών γιατί οι μεγαλύτεροι συνήθως έχουν περάσει την νόσο στα νιάτα τους -χωρίς ίσως να το συνειδητοποιήσουν καν- και συνεπώς έχουν αναπτύξει ανοσία.
Πώς γίνεται η διάγνωση για τη λοιμώδη μονοπυρήνωση;
Όταν προσέρχεται ο ασθενής με τα ύποπτα συμπτώματα που παραπέμπουν σε λοιμώδη μονοπυρήνωση, ο γιατρός λαμβάνει το ιστορικό του και πραγματοποιεί κλινική εξέταση, ενώ τεκμηριώνει τα ευρήματα με εργαστηριακό έλεγχο. Ο εργαστηριακός έλεγχος για την λοιμώδη μονοπυρήνωση συνίσταται καταρχήν σε μια γενική αίματος, όπου συνήθως παρατηρείται αύξηση σε υποομάδα των λευκοκυττάρων. Συμπληρωματικά γίνεται ειδική εξέταση για την ανίχνευση αντισωμάτων του ιού Epstein Barr που δίνει ακριβές αποτέλεσμα.
Πώς θεραπεύεται η λοιμώδης μονοπυρήνωση;
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση δεν απαιτεί ειδική θεραπεία, καθώς είναι αυτοπεριοριζόμενη όπως άλλωστε και οι περισσότερες ιώσεις. Για διάστημα 15 ημερών συνιστάται ξεκούραση, ενώ τουλάχιστον την πρώτη από τις δύο εβδομάδες ο ασθενής με λοιμώδη μονοπυρήνωση είναι προτιμότερο να μην πάει στην εργασία του και να παραμείνει στο σπίτι του. Επειδή η λοιμώδης μονοπυρήνωση προκαλεί διόγκωση των σπλάχνων υπάρχει ένας μικρός κίνδυνος ρήξης του σπλήνα και για δύο μήνες συνιστάται στους ασθενείς να αποφεύγουν τα αθλήματα και την έντονη σωματική δραστηριότητα. Επίσης όσο καιρό διαρκεί η ανάρρωση, ο ασθενής με λοιμώδη μονοπυρήνωση πρέπει να αποφεύγει τα φιλιά με άλλα άτομα και την ανταλλαγή κοινών οικιακών σκευών (πιάτα, μαχαιροπήρουνα ποτήρια). Φάρμακα δεν δίνονται στην λοιμώδη μονοπυρήνωση, εκτός από αντιπυρετικά και παυσίπονα αν χρειαστεί.
Αντιβιοτικά δίνονται μόνο σε περίπτωση επιμόλυνσης από μικρόβια, οπότε λόγω της μειωμένης άμυνας του οργανισμού, υπάρχει κίνδυνος να παρουσιαστεί αμυγδαλίτιδα, φαρυγγίτιδα ή ακόμα και πνευμονία. Αν η λοιμώδης μονοπυρήνωση παρουσιάσει τέτοια εξέλιξη, τα προειδοποιητικά συμπτώματα της υποτροπής περιλαμβάνουν πυρετό, μεγάλη δυσκολία στην κατάποση, ισχυρό πονόλαιμο και διόγκωση των αμυγδαλών. Τότε χορηγούνται ανά περίπτωση αντιβιοτικά, τουλάχιστον για μια εβδομάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου