1849 γεννιέται ο Βρετανός φυσικός σερ Αμπρόους Φλέμινγκ, ο οποίος ανακάλυψε την πενικιλίνη.
1944 Πραγματοποιείται στο αμερικανικό πανεπιστήμιο "Τζονς Χόπκινς" η πρώτη επέμβαση ανοιχτής καρδιάς.
Η πενικιλλίνη είναι αντιβιοτικό που λαμβάνεται από καλλιέργειες μερικών ειδών ευρωτομυκήτων (πενικίλλιον κλπ). Το σκεύασμα που χρησιμοποιείται στην ιατρική είναι μείγμα διαφόρων ειδών πενικιλίνης με τη μορφή αλάτων νατρίου και ασβεστίου. Η πενικιλλίνη έχει τη μορφή λευκής σκόνης ή κίτρινης άμορφης μάζας και είναι ευδιάλυτη στο νερό.
Η πενικιλίνη είναι ένα από τα ισχυρότερα σύγχρονα θεραπευτικά μέσα. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της πνευμονίας, σηπτικών ή πυωδών ασθενειών, διαφόρων μορφών κυνάγχης, διφθερίτιδας. ερυσιπέλας, οστρακιάς, βλεννόρροιας, σύφιλης κ.α. Ανθεκτικά στην πενικιλίνη είναι τα βακτήρια του τύφου, των παρατύφων, της δυσεντερίας, της φυματίωσης, τα αίτια της πανώλης, της τουλαραιμίας, οι ρικέτσιες και ορισμένοι ακόμη μικροοργανισμοί.
Η επέμβαση ανοιχτής καρδιάς, είναι μία εγχείρηση για κάποια πάθηση, στην οποία έχει ανοιχθεί χειρουργικά η καρδιά, εφόσον πρώτα έχει σταματήσει να λειτουργεί κατά τη διάρκεια της επέμβασης τεχνητά και προσωρινά από τους επεμβαίνοντες γιατρούς.
Η τομή για την εγχείρηση γίνεται συνήθως στην μέση του μπροστινού τμήματος του θώρακα. Στη συνέχεια η καρδιά συνδέεται με ένα ειδικό μηχάνημα, το μηχάνημα εξωσωματικής κυκλοφορίας με σωλήνες το οποίο δίνει αίμα έξω από το σώμα και προσθέτει οξυγόνο, υποκαθιστώντας στην ουσία τη λειτουργία της καρδιάς και των πνευμόνων για τις ανάγκες του σώματος στη διάρκεια της εγχείρησης.
Για να είναι σε θέση το μηχάνημα να λειτουργεί σωστά, χορηγούνται στον ασθενή ισχυρά αντιπηκτικά, ώστε να μην «πήζει» το αίμα στο σύστημα εξωσωματικής κυκλοφορίας. Επίσης, σε μικρό σωματικό βάρος (όπως στα παιδιά), συμπληρώνεται ποσότητα αίματος με μετάγγιση, η οποία είναι απαραίτητη για την λειτουργία του μηχανήματος.
Στη συνέχεια, ο χειρουργός σταματά την λειτουργία της καρδιάς (και των πνευμόνων), ανοίγει την καρδιά στα σημεία που πρέπει (ανάλογα με την πάθηση) και πραγματοποιεί την απαραίτητη διόρθωση. Μετά τη διόρθωση της βλάβης, ο χειρουργός, επαναφέρει την καρδιά σε λειτουργία, ενώ διακόπτεται ταυτόχρονα η λειτουργία του μηχανήματος εξωσωματικής κυκλοφορίας.
Τέλος, εφόσον δοθούν αντίδοτα αντιπηκτικών για να επανέλθει η πηκτικότητα του αίματος στα φυσιολογικά και να ελεγχθεί η αιμορραγία, τοποθετούνται ειδικοί καθετήρες για την παροχέτευση των περιεγχειρητικών υγρών. Η επέμβαση ολοκληρώνεται με τη συρραφή της τομής και ο ασθενής μεταφέρεται στην μετεγχειρητική Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Γιώργος Ανδρίτσος, φοιτητής Οδοντιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου